حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع رُدُّوا الْحَجَرَ مِنْ حَيْثُ جَاءَ- فَإِنَّ الشَّرَّ لَا يَدْفَعُهُ إِلَّا الشَّرُّ
و درود خدا بر او، فرمود: سنگ را از همان جايی که دشمن پرت کرده، باز گردانيد، که شر را جز شر پاسخی نيست.
(سياسی، اخلاقی)
وَ قَالَ ع لِكَاتِبِهِ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي رَافِعٍ- أَلِقْ دَوَاتَكَ وَ أَطِلْ جِلْفَةَ قَلَمِكَ- وَ فَرِّجْ بَيْنَ السُّطُورِ وَ قَرْمِطْ بَيْنَ الْحُرُوفِ- فَإِنَّ ذَلِكَ أَجْدَرُ بِصَبَاحَةِ الْخَطِّ
و درود خدا بر او، فرمود: (به نويسنده خود عبيد اللّه بن ابی رافع دستور داد) در دوات، ليقه بينداز، نوک قلم را بلند گير، ميان سطرها فاصله بگذار، و حروف را نزديک به يکديگر بنويس، که اين شيوه برای زيبايی خط بهتر است.
(علمی، هنری)
+ نوشته شده در شنبه 23 فروردين 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند سیاسی,علمی,هنری,دشمنی,شر,دوات,لیقه,نویسنده,عبیدالله بن ابی رافع,نوک قلم,سطر,حروف,زیبایی خط, ساعت 14:56 توسط آزاده یاسینی
|
